भारताची संस्कृती फार प्राचीन आहे. याची साक्ष देणारी मंदिरे, किल्ले आणि इतर वास्तू इथे पाहायला मिळतील. यातील काही इमारती अतिशय गूढ आहेत, ज्याचा शोध आजपर्यंत शास्त्रज्ञांनाही लावता आलेला नाही. असेच एक हजार वर्षे जुने मंदिर भगवान शिवाचे आहे.
बृहदीश्वर मंदिर (वृहदीश्वर मंदिर), तामिळनाडूच्या तंजोर शहरात स्थित आहे, ज्याला स्थानिक भाषेत ‘पेरुवुताय्यार कोविल’ असेही म्हणतात. हे मंदिर भगवान शिवाला समर्पित आहे आणि चोल वंशाचा महान शासक राजा याने प्रथम बांधले होते. हे मंदिर 1003 ते 1010 च्या सुमारास बांधले गेले. हे मंदिर बांधून 1000 वर्षांहून अधिक काळ लोटला, पण आजतागायत हे मंदिर जागेवरून हलवले गेले नाही. तर या मंदिराचा पायाच नाही. दिसायला हे मंदिर पिरॅमिडसारखे दिसते. मंदिराची उंची सुमारे 66 मीटर आहे, ती 15 मजली इमारतीइतकी आहे. प्रत्येक मजला आयताकृती आकारात आहे, जो मध्यभागी पोकळ ठेवला आहे.
मंदिरात ग्रेनाइट दगड वापरण्यात आले आहेत, ज्यांचे एकूण वजन सुमारे 1.3 लाख टन आहे. मात्र, या मंदिराच्या 100 किमी परिघात ग्रॅनाइटची खदानी नसल्याचे सांगितले जाते. अशा स्थितीत कोणत्याही आधुनिक सुविधा नसताना एवढ्या वजनाचे दगड त्यावेळी कसे वाहून गेले असतील. या प्रश्नाचे उत्तर आजतागायत सापडलेले नाही. या मंदिरात दगड जोडण्यासाठी सिमेंट किंवा चुना वापरण्यात आलेला नाही, उलट दगडांचे चर कापून ते जोडण्यात आले आहेत. असे म्हणतात की या मंदिराच्या घुमटावर सावली पडत नाही. मंदिराच्या घुमटाचे वजन सुमारे 88 टन आहे, जे केवळ एका दगडाने बनलेले आहे. घुमटाच्या वर सुमारे 12 फूट सोन्याचा कलश ठेवण्यात आला आहे. मात्र, एवढ्या जड घुमटाचा दगड मंदिराच्या वरच्या टोकाला कसा नेण्यात आला असेल, हे आजतागायत कळू शकलेले
